Europejska Strategia Wodorowa

Europejska Strategia Wodorowa to kompleksowy plan Unii Europejskiej mający na celu rozwój gospodarki wodorowej jako kluczowego elementu realizacji Europejskiego Zielonego Ładu. Dokument ten wyznacza ambitną ścieżkę transformacji energetycznej, stawiając wodór w centrum wysiłków na rzecz dekarbonizacji i osiągnięcia neutralności klimatycznej UE do 2050 roku.

Głównym celem strategii jest wykorzystanie potencjału wodoru do redukcji emisji gazów cieplarnianych w sektorach gospodarki, w których tradycyjne metody dekarbonizacji są trudne do zastosowania lub niewystarczające. Strategia kładzie szczególny nacisk na rozwój wodoru odnawialnego, uznając go za preferowaną opcję długoterminową ze względu na jego zerową emisyjność. Jednocześnie dokument przewiduje rolę dla wodoru niskoemisyjnego w okresie przejściowym, aby przyspieszyć dekarbonizację istniejącej produkcji wodoru i wspierać rozwój rynku.

Strategia zakłada etapowe wdrażanie gospodarki wodorowej, rozpoczynając od instalacji elektrolizerów o mocy 6 GW do produkcji wodoru odnawialnego w latach 2020-2024, poprzez zwiększenie tej mocy do 40 GW do 2030 roku, aż po pełną dojrzałość i szerokie zastosowanie technologii wodorowych do 2050 roku. Ten stopniowy rozwój ma umożliwić stworzenie solidnego ekosystemu wodorowego w Europie, obejmującego cały łańcuch wartości - od produkcji, przez dystrybucję, aż po zastosowania końcowe w przemyśle, transporcie i energetyce.

Istotnym elementem strategii jest rozwój niezbędnej infrastruktury wodorowej. Dokument przewiduje stopniową rozbudowę sieci dystrybucji, magazynowania i transportu wodoru, w tym możliwość adaptacji części istniejącej infrastruktury gazowej. Strategia podkreśla również potrzebę stworzenia międzynarodowych łańcuchów dostaw wodoru, co ma zapewnić bezpieczeństwo energetyczne i konkurencyjność gospodarki UE.

Aby stymulować rozwój rynku wodorowego, strategia proponuje szereg mechanizmów wsparcia, takich jak systemy kwotowe czy kontrakty na transakcje różnicowe dotyczące dwutlenku węgla (CCfD). Dokument kładzie nacisk na jednoczesne rozwijanie podaży i popytu na wodór, uznając to za kluczowy czynnik sukcesu w budowie gospodarki wodorowej.

Strategia przywiązuje dużą wagę do badań i innowacji w dziedzinie technologii wodorowych. Przewiduje się znaczące inwestycje w rozwój nowych rozwiązań, zwiększanie skali produkcji i obniżanie kosztów. Dokument podkreśla również potrzebę współpracy międzynarodowej w tym zakresie, widząc w niej szansę na wzmocnienie pozycji UE jako lidera w dziedzinie czystych technologii wodorowych.